Toespraak Nieuwjaarsbijeenkomst 2011 samenwerkende parochies.
Hoe die toekomst er uit zal zien in ongewis. De vergrijzing van de samenleving en de ontkerkelijking zullen de komende jaren steeds meer zichtbaar worden, ook binnen de samenwerkende parochies. Dit stelt ons voor ingrijpende vragen. Hoe kunnen we een brug slaan naar een jongere generatie en deze jongere generatie drager laten worden van de parochie van morgen? Hoe houden we de samenwerkende parochies financieel gezond? Hoe kunnen we de gebouwen zo optimaal mogelijk gebruiken en onderhouden? Het beleid van het bisdom zal hierin zeker van belang zijn. In de Gelderlander van gisteren zegt hulpbisschop Mutsaerts “We hebben 57 parochies met in totaal 380 kerkgebouwen. In de meeste parochies zal uiteindelijk maar een kerkgebouw overblijven. “
De institutionele kerk was in het afgelopen jaar om verschillende redenen vaak negatief in het nieuws. Tegelijkertijd zien we binnen de institutionele kerk een restauratieve beweging waarbij de indruk wordt gewekt dat de generatie die actief het concilie heeft meegemaakt de kerk in de problemen heeft gebracht. Daarom moet er nu orde op zaken worden gesteld. Deze negatieve beeldvorming, waar de kerk zelf verantwoordelijk voor is, maakt het voor ons als parochie gemeenschap niet gemakkelijk. We moeten als het ware tegen de stroom in roeien. Maar het stelt ons ook voor uitdagingen.
Het lijkt mij van wezenlijk belang dat we het komende jaar doorgaan om in dialoog en overleg met elkaar een parochie te worden die over de grenzen van plaatselijke belangen heen weet te kijken naar wat gezamenlijk van belang is zonder daarbij het plaatselijke over het hoofd te zien.
Het lijkt mij van wezenlijk belang dat we het komende jaar doorgaan om in dialoog en overleg met elkaar de kerntaken van de parochie (liturgie, catechese, diaconie en pastoraat) nader uit te werken en inhoudelijk te verdiepen. Hoe we het ook wenden of keren we zullen als geloofsgemeenschap ons geloof moeten verdiepen om het geloof niet alleen een vitale factor in ons persoonlijk leven te laten zijn maar ook een vitale factor in het openbare leven van onze plaatselijke gemeenschap.
Het lijkt mij van wezenlijk belang dat we als parochie, die aan de Karmel is toevertrouwd, ons bewust zijn van de achtergronden van waaruit we een eigen kleur geven aan de parochie. Hiervoor zullen we ons als parochie in toenemende mate moeten vormen . Dan is het volgende aan de orde. Waar leven we werkelijk van? Wat is de spiritualiteit van onze parochie en in ons persoonlijk leven? Hoe kunnen we de Heilige Schrift verstaan als een levensboek voor vandaag en als een leidraad van handelen in onze moderne en complexe samenleving? Hoe kunnen we vanuit spiritualiteit de levensvragen en de gewetensvragen zo benaderen dat deze benadering ons recht doet in onze eigen verantwoordelijkheid en ons tevens tot gids kan zijn in onze vorming en in ons handelen. Hierbij worden morele kwesties en juridische zaken niet belicht vanuit moralisme of vanuit fundamentalistische opvattingen maar vanuit het gegeven dat we allen met vallen en opstaan vanuit God leerlingen mogen zijn om liefde voor het leven, liefde voor onszelf en liefde voor iedere andere mens en voor heel de schepping in te oefenen.
Het lijkt me wezenlijk dat we een parochie zijn die in de complexe situatie van kerk en samenleving een plaats is van samenkomst is, een plaats is van overleg en dialoog , een plaats is van reflectie en bezinning, een plaats is van studie en viering; vooral een plaats waarin alle vragen gesteld mogen worden als bron van gesprek en overleg. Het lijkt mij dat de Karmel hierbij een geëigende rol kan spelen, net zoals velen in onze geloofsgemeenschap vanuit hun professie of vanuit hun studie of vanuit hun levenswijsheid.
Ik hoop van harte, namens het pastorale team, dat we als geloofsgemeenschap een open, gastvrije en menselijk geloofsgemeenschap zijn waarin overleg, bezinning en dialoog belangrijke peilers zijn. Een geloofsgemeenschap ook met een eigen karakter en een eigen gezicht. Een geloofsgemeenschap waarin ieder welkom is ongeacht kleur of afkomst, ongeacht geaardheid, ongeacht levensomstandigheden of positie. Dus iedereen; gezond of ziek, jong of oud, arm of rijk, hoog of laag. Een geloofsgemeenschap die aantrekkelijk is in onze moderne samenleving.
Van harte voor ieder een Zalig Nieuwjaar
Tjeu Timmermans, karmeliet en pastor teamleider
Boxmeer, 9 januari 2011
Bron: Dorpsblad Vortum-Mullem
Geplaatst door: Marjan Jakobs - Versteegen