Pasen, Verrijzenis en Leven

Wat vieren we met Pasen? Dit is een vraag die veel gesteld wordt. Als de BLOS mensen in de winkelstraat interviewt antwoorden mensen heel verschillend. Dan hoor je antwoorden: de paashaas komt; het een lentefeest is; het is de dag dat we naar de meubelboulevard gaan. Natuurlijk hoor je ook dat het een christelijk feest is, dat het te maken heeft met Jezus. Pasen is voor mensen niet het gezellig, huiselijk feest zoals we dat bij kerstmis ervaren. Toch is Pasen het centrale feest in het christelijke geloof. Pasen is feest van het bevrijdend handelen van God in onze wereld. Pasen is het feest van het Licht en het Leven zoals ons dat in Jezus van Nazareth werkelijkheid is geworden. Het is het hart van de joods-christelijke traditie.

Het monument op het kloosterkerkhof achter de basiliek is bijzonder. Het beeldt op een mooie manier uit waar het met Pasen om gaat. Het waterbassin dat in twee delen wordt gesplitst is het beeld van de doortocht van de Joden door de Rode Zee op hun uittocht uit de onderdrukking door de farao van Egypte. Midden op de scheiding van de twee helften van het waterbassin staat een kruis met daaraan de christusfiguur. In het verlengde van de twee helften van het waterbassin rijzen twee zuilen, in baksteen opgetrokken, omhoog. Op de ene zuil staat het woord: “Verrijzenis”. Op de andere zuil staan de woorden: “En Leven”. De beweging van het monument is de doortocht van de Joden door de Rode Zee; vanuit de onderdrukking door de farao van Egypte naar de bevrijding, naar het nieuwe leven in het land van belofte; van dood naar leven. De Christusfiguur aan het kruis is niet alleen de lijdende Christus. Het is ook de verrezen en verheerlijkte Christus. De kunstenaar heeft de Christusfiguur zo gesmeed dat het lichaam aan het kruis open is, een open mantel gevormd tot een lichaam. De kunstenaar heeft willen uitdrukken dat verrijzenis en leven alles te maken hebben met de beweging die een weg gaat van onderdrukking naar bevrijding, van onrecht naar recht, van dood naar leven. Hij heeft ook willen uitdrukken dat deze beweging van dood naar leven, van onrecht naar recht, van onderdrukking naar bevrijding zich steeds weer opnieuw voltrekt. Hij heeft niet alleen willen aangegeven dat Jezus is gestorven, begraven en verrezen zoveel eeuwen geleden. Hij heeft juist ook willen aangeven dat het sterven en verrijzen van Christus nog steeds gebeurt. Voor hem is Christus steeds weer de lijdende maar ook de verrijzende Christus in mensen die lijden en uit dit lijden opstaan.

Daarmee is de gebeurtenis van de Goede week niet alleen van toen. We vieren met Pasen niet alleen de herinnering aan deze gebeurtenissen. We vieren de actualiteit van dat gebeuren toen in de omstandigheden van nu. Christus lijdt en sterft nog iedere dag in de kinderen die de dupe worden van huiselijk geweld; in de kinderen die hun levenlang de gevolgen ervaren van seksueel misbruik. Christus lijdt en sterft nog iedere dag in al die duizende onschuldige mensen die slachtoffer worden van oorlogen. Christus lijdt en sterft nog iedere dag in mannen, vrouwen en kinderen die ontvoerd en verhandeld worden. Christus lijdt en sterft nog iedere dag in het leed dat mensen overal ter wereld meedragen. Wie heeft niet de verschrikkelijke en alles verwoestende golven gezien die Japan troffen na de aardbeving. Duizende mensen zijn omgekomen. Nog vele duizenden zijn vermist. Talloze mensen zijn geëvacueerd om niet hun hele leven de gevolgen te ervaren van de radioactiviteit. Wie heeft niet de dreiging en de angst gezien en gevoeld die uitgaat van de kernreactoren in Fukushima die alsmaar radioactiviteit uitstralen. Rondom de centrale zal het langdurig een verlaten spookland zijn terwijl het voordien een levendige havenstad was. Wie heeft niet het leed en het geweld gezien in Libië en andere landen in Afrika en het Midden-Oosten. Mensen die de jarenlange onderdrukking zat zijn en vechten voor meer vrijheden. Zij willen leven en een toekomst opbouwen voor hen zelf en hun kinderen. Met geweld worden ze aangepakt. Talloze doden en gewonden zijn er te betreuren. Vernietigd is hun levensperspectief.

Christus lijdt en sterft nog iedere dag in het lijden en sterven van mensen overal ter wereld. Hij lijdt en sterft in het zinloze geweld dat mensen andere mensen aandoen omwille van hun eigen macht, hun eigen positie en hun eigen rijkdom. Hij lijdt en sterft in alle leed dat mensen overkomt. We bidden niet voor niets Lam van God dat de zondenlast van deze wereld draagt.

Als Christus iedere dag lijdt en sterft -Hij is de minste van de minsten geworden opdat in hem iedereen de moeite waard is en mag leven- dan mogen we ook zeggen dat Christus iedere dag de Verrijzende is in mensen die zo met elkaar omgaan dat er van hen liefde en leven uitstraalt. Dan mogen we zeggen dat in ieder begin van vrede Christus de Verrijzende is. Iedere crisis die mensen in hun persoonlijk leven te boven komen is een verrijzenis ervaring. Iedere crisis in de relatie tussen de volkeren die wordt omgevormd tot een samen leven in vrede is werkelijk een verrijzenis ervaring. Ieder ernstig conflict dat wordt bijgelegd ten gunste van menswaardig en eerbiedig omgaan met elkaar is een verrijzenis gebeuren. Het is indringend dat mensen in de Oosters Orthodoxe Kerken elkaar met Pasen aanspreken door te zeggen: De Heer leeft in ons midden. Hij wil in ons verrijzen.

In de Goede week en in het Paasfeest staan de beweging van lijden, sterven en verrijzen van toen en van nu centraal in Jezus Christus, die gehoorzaam is geworden tot de dood op het kruis en die uit die dood in het leven is geroepen. Hij is de Levende in ons midden.

Namens mijn collega’s Jo Wijnen en Bep de Vreede, namens het parochiebestuur, namens het parochiesecretariaat en alle vrijwilligers en namens de Karmelgemeenschap wens ik u allen een zalig Pasen.

Tjeu Timmermans, karmeliet en pastor-teamleider

Bron: Dorpsblad Vortum-Mullem

Geplaatst door: Marjan Jakobs - Versteegen

Terug naar nieuwsoverzicht